Piotr Szulkin (ur. 26 kwietnia 1950, zm. 3 sierpnia 2018 roku), reżyser, scenarzysta, pisarz, plastyk, nauczyciel akademicki. W latach 1979 – 1985 nakręcił cztery filmy, w których w oryginalny sposób wykorzystał klasyczne dla science-fiction tematy, by ukazać pod płaszczykiem antyutopijnej satyry głębsze przemyślenia o duchowej kondycji człowieka i czyhających na niego społecznych opresjach.
Historia więźnia zesłanego na obcą planetę, gdzie przestępców traktuje się jak bohaterów.
Rzut okiem na społeczność post-apokaliptycznych niedobitków, zamkniętych w wielkim schronie i wyczekujących legendarnego statku kosmicznego, który ma ich uratować.
Medialna propaganda w dobie najazdu Marsjan.
Perypetie sztucznie stworzonego człowieka, który próbuje dociec prawdy o sobie i świecie.
Brzmi ciekawie? I jest w rzeczy samej! Przede wszystkim dlatego, że Szulkin był twórcą oryginalnym, kręcącym filmy „po swojemu”, nie oglądając się na nikogo.
A żeby nie było, że tylko o filmach, to do każdego seansu polecam lekturę uzupełniającą.
Przegląd filmów reżysera zaczniemy od końca…